سفر و طبیعت

مکث‌ کن، نفس بکش، بازی نور و شب به تماشایت می‌­کشاند. این محشرست … غروبی با نگاهی برتر، نگاهی که…

در وادی زمزمه‌­های فراموش شده، جایی که سایه­‌ها می‌رقصند و رازها در آن نهفته است، کوهی­‌ست به نام لیلاکوه، مردم…

این سپیده‌دم نقره‌­ای است یا حوالی غروب ؟ این دریاچه، چه شورشِ شیرینی دارد، شورِ نهفته­ ترنم زندگیِ تالاب­‌های دورمانده…

شاید همه‌چیز از کار افتاده، روز، ساعت، ثانیه و … اما اینجا دریا و ساحل گویی با تو حرف می‌زنند،…

وارد کوهستان شدم، روستای کوهستانی آبچالکی، و انزوا را آموختم، انزوا به معنای دوری از دنیا. کوه‌ها چون مردُمانی خاموش…

زندگی و خوشبختی همانند آب رودخانه‌­ای­‌ست که در جریان است. اروین یالوم، نویسنده­ آمریکایی می­‌گوید: آموخته‌­ام، آنهایی که بیش از…

کنار استخر بزرگ کومله، پُر از نیلوفر آبی، بر بالای بلندی‌های سبز و خاردار می­‌ایستم و به زیبایی طبیعیِ بی­‌نقص…

شاید خوشحالی همین باشد که احساس نکنی باید در مکانی دیگر باشی، من نمی‌گویم فردا روز دیگریست فقط می­‌گویم: تو،…

در راه بودن را همیشه بیشتر از رسیدن به مقصد دوست داشتم. مسیر برایم همیشه یک قصه­ جدید و بی‌انتها…

من تنها بودم با یک صندلی در دشتی که خود را در افق خالی گم کرد؛ دشت، بی‌عیب و نقص…