من تنها بودم با یک صندلی در دشتی که خود را در افق خالی گم کرد؛
دشت، بی‌عیب و نقص سنگ‌فرش شده بود … آسمان برای همیشه آبی بود؛
هیچ خورشیدی به آن حیات نداد … نوری مرموز و نامحسوس دشت بی‌کران را روشن کرد؛
در من زمان هنوز کمی زندگی می‌کرد …
گویا در من نیز زمان هنوز کمی زندگی می‌کرد همانطور که ژان آرپ در ابیات فوق به آن اشاره کرده است.
جایی که کوه‌ها به هم می‌رسند و دست سبز زاگرس (دشت سوسن ایذه) در ترنم بادها، غرشکنان به گوش هستی، زیبایی خویش را سیلی می‌زنند، آنجا که رسیدی چشم‌هایت را ببند، خود را رها کن و خودِ خیال، آن روبروست. رویای نوازش زاگرس بر پیکر بادها در دستان باد، در سنگلاخ پُرشیب دامنه بی‌کرانگی خیال، دشت‌های سبز زاگرس این را می‌دانند که تا کجا خیمه کرده‌اند … در پس زمین‌هایی یا کنج عظمت هستی.
دشت سوسن ایذه در واقع پُر از زیبایی‌های طبیعی و تاریخی‌ای است که در استان خوزستان، ۳۵ کیلومتری شمال غربی شهرستان ایذه در بخش سوسن قرار دارد. با کمی وب‌گردی اطلاعات جامعی از این منطقه کسب خواهید کرد.
در صورتی که نیاز به اطلاعات بیشتری از دشت سوسن ایذه، نحوه دسترسی به آن و سایر جزئیات داشتید، با ما تماس بگیرید و نظرات خود در مورد این پُست را نیز در بخش دیدگاه‌ها ذکر کنید.
