گالری‌ها

تو روزِ دیگری هستی، تو فردایی، همانی که باید به خاطرش زنده بمانم. از خود، عالمی بخواه و از عالم،…

آدم‌ها با حضورشان ارزش پیدا می­‌کنند و کاخ‌ها با یادگاری‌هایشان. نه در رفتن رستگاریست و نه در ماندن. چیزی به…

هنوز آب‌هایش می‌خروشد، هنوز سرچشمه‌اش زاگرس است و هنوز زیبایی‌اش در دشتی وسیع، چشم‌ها را خیره می سازد. اینجا یکی…

مکث‌ کن، نفس بکش، بازی نور و شب به تماشایت می‌­کشاند. این محشرست … غروبی با نگاهی برتر، نگاهی که…

در وادی زمزمه‌­های فراموش شده، جایی که سایه­‌ها می‌رقصند و رازها در آن نهفته است، کوهی­‌ست به نام لیلاکوه، مردم…

این سپیده‌دم نقره‌­ای است یا حوالی غروب ؟ این دریاچه، چه شورشِ شیرینی دارد، شورِ نهفته­ ترنم زندگیِ تالاب­‌های دورمانده…

شاید همه‌چیز از کار افتاده، روز، ساعت، ثانیه و … اما اینجا دریا و ساحل گویی با تو حرف می‌زنند،…

وارد کوهستان شدم، روستای کوهستانی آبچالکی، و انزوا را آموختم، انزوا به معنای دوری از دنیا. کوه‌ها چون مردُمانی خاموش…

زندگی و خوشبختی همانند آب رودخانه‌­ای­‌ست که در جریان است. اروین یالوم، نویسنده­ آمریکایی می­‌گوید: آموخته‌­ام، آنهایی که بیش از…

کنار استخر بزرگ کومله، پُر از نیلوفر آبی، بر بالای بلندی‌های سبز و خاردار می­‌ایستم و به زیبایی طبیعیِ بی­‌نقص…